Η δράση σήμερα για τους λάτρεις του ποδηλάτου μετακόμισε στη γειτονική Ιταλία και στον αγώνα Milan-San Remo! Ο Matej Mohoric κερδίζει το Milan-San Remo με τολμηρή του κίνηση στα τελευταία 5 χιλιόμτρα της καθόδου Poggio αφήνοντας δεύτερο τον Anthony Turgis και τρίτο τον Mathieu van der Poel! Ο Matej Mohorič (Bahrain Victorious) κέρδισε τη μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του στο Milan-San Remo σήμερα , μετατρέποντας μια τολμηρή επίθεση στην κατάβαση του Poggio σε μια σόλο νίκη στη Via Roma στο τέλος ενός φινάλε χωρίς ανάσα.

Ο Anthony Turgis (TotalEnergies) πήρε τη δεύτερη θέση, μόλις δύο δευτερόλεπτα αργότερα, έχοντας απομακρυνθεί από το μικρό γκρουπ που κυνηγούσε στα τελευταία μέτρα. Ο Mathieu van der Poel (Alpecin-Fenix) οδήγησε αυτό το γκρουπ των μόλις έξι ανδρών στο τερματισμό για να πάρει την τελευταία θέση στο βάθρο στο ντεμπούτο του στη σεζόν του 2022.

Ο Mohoric ήταν μέλος μιας ομάδας λίγο κάτω των 30 ανδρών που ήταν στο μπροστινό μέρος του αγώνα στο Poggio, ένας συγκλονιστικά μικρός αριθμός αφού η ομάδα των ΗΑΕ Emirates και η Jumbo-Visma είχαν καταρρίψει τον αγώνα στο Cipressa.

Πολλαπλές επιθέσεις από τον Tadej Pogačar (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) στις σχετικά μικρές ανηφόρες του Poggio δεν μπόρεσαν να προκαλέσουν μια φέρουν τη νικη, αν και αυτός και πολλά άλλα φαβορί είχαν μια μικρή διαφορά στην κορυφή.

Στο δρόμο προς τα κάτω, ήταν ο Mohorič που έκανε την κίνησή του, χρησιμοποιώντας τις εντυπωσιακές του δεξιότητες κατάβασης, και αυτό οφείλετε κυρίως στο dropper seatpost, για να δημιουργήσει ένα κενό. Παρά το κυνηγητό με πολλά μεγάλα ονόματα λίγα δευτερόλεπτα πίσω, ο 27χρονος κράτησε τη νίκη.

"Σκεφτόμουν αυτόν τον αγώνα όλο τον χειμώνα", είπε ο Mohorič μετά τον αγώνα. «Η ομάδα είχε την ιδέα να χρησιμοποιήσει ένα dropper seatpost γιατί αυτός ο αγώνας μου ταιριάζει πολύ και έχει μια αρκετή μεγάλη κάθοδο στο τέλος. 

«Ήξερα ότι αν μπορούσα να προπονηθώ σωστά και να είμαι σε αρκετά καλή κατάσταση ώστε να μην με ρίξουν στο Poggio, θα είχα την ευκαιρία να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό και να ρισκάρω λίγο, αλλά ίσως να μπορέσω να συνεχίσω για τη νίκη.

«Ήμουν σε άψογη κατάσταση αφού αρρώστησα τον Φεβρουάριο, αλλά δυστυχώς με είχε σταματήσει ένα μεγάλο ατύχημα όταν ο [Julian] Alaphilippe τράκαρε στο Strade Bianche και πόνεσα το γόνατό μου πολύ άσχημα και έμεινα μακριά απο το ποδήλατό μου για τρεις ή τέσσερις ημέρες.

«Αλλά δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω! Σκέφτηκα, αν δουλέψουμε τόσο σκληρά αυτόν τον χειμώνα και στήσουμε το ποδήλατο, τότε πρέπει να το κάνουμε το καλύτερο που θα μπορούσε ποτέ να γίνει. Έκανα πολύ φυσιοθεραπεία κάθε βράδυ και κάθε πρωί και δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω.

Έκανα κάποια βασική προπόνηση για να διατηρήσω όσο το δυνατόν περισσότερο την φυσική μου κατάσταση. Σήμερα είμαι εδώ και αν και δεν πήγαινα πολύ καλά, ήταν αρκετό για να μείνω με τους καλύτερους στο Poggio. Απλώς τα έδωσα όλα, πήρα το ρίσκο και δεν μπορώ να το πιστέψω οτι τερμάτισα στη πρώτη θέση».

Πώς εκτυλίχθηκε

Η 113η έκδοση του Milan-San Remo ξεκίνησε στο ιστορικό ποδηλατοδρόμιο Vigorelli στο Μιλάνο, ελέγχοντας όλα τα συνηθισμένα σημεία στο πρώτο Μνημείο της σεζόν. Πρώτα στη διαδρομή των 293 χιλιομέτρων ήρθε η πρώιμη επίπεδη διαδρομή στην πεδιάδα του Πάδου, μετά η σταδιακή ανάβαση του Passo del Turchino και η κατάδυση στην ακτή της Λιγουρίας.

Αργότερα θα ερχόντουσαν οι τρεις αναβάσεις στο Κάπι και οι δύο τερματικοί λόφοι του Cipressa και του Poggio πριν από τη γρήγορη και τεχνική κατάβαση στο San Remo και τον τερματισμό στη Via Roma.

Μετά από μια ουδέτερη ζώνη 9,8 χιλιομέτρων από το Vigorelli μέχρι το παραδοσιακό σημείο εκκίνησης της Via della Chiesa Rossa, η σημαία έπεσε και μια μικρή ομάδα αναβατών ξεκινησε αμέσως την επίθεση και απομακρύνθηκε.

Αμέσως, η ομάδα αφέθηκε να φύγει, με βαριά ιταλική αντιπροσώπευση απο την ProTeam. Η Drone Hopper-Androni Giocattoli έβαλε τους Filippo Tagliano και Ricardo Zurita στην κίνηση, ενώ ο Eolo-Kometa είχε τους Samuele Rivi και Diego Sevilla και μαζί τους ο Alessandro Tonelli των Bardiani-CSF-Faizanè.

Οι Yevgeniy Gidich και Artyom Zakharov (Astana Qazaqstan) και Filippo Conca (Lotto Soudal) ήταν οι δύο εκπρόσωποι του WorldTour στην κίνηση των οκτώ ατόμων, στους οποίους δόθηκε γρήγορα πλεονέκτημα τριών λεπτών από το πελοτόν.

Αρκετές μεγάλες ομάδες ξεκίνησαν τη δουλειά στην κεφαλή του πελοτόν λίγο αργότερα, με τους Jumbo-Visma (για τον Wout van Aert), την ομάδα των ΗΑΕ Emirates (για τον Tadej Pogačar) και την Groupama-FDJ (για τον Arnaud Démare) μεταξύ εκείνων που εμπλέκονται στην κεφαλή του αγώνα .

Ο Jos Van Emden της Jumbo-Visma ήταν ένα αξιοσημείωτο όνομα που έλεγχε τα πράγματα στο μπροστινό μέρος, κάνοντας ένα τεράστιο όριο δουλειάς για περισσότερα από 200 χιλιόμετρα καθώς το peloton έλεγχε το κενό μέχρι το break, το οποίο χτύπησε το πολύ επτά λεπτά μετά το Turchino.

Όπως πάντα στο Μιλάνο-Σαν Ρέμο –με εξαίρεση τη σπάνια αξιομνημόνευτη εξαίρεση– υπήρξε ελάχιστο δράμα στον αγώνα καθώς το peloton έτρεχε νότια προς την ακτή της Λιγουρίας δυτικά της Γένοβας. Με τις ώρες λειτουργίας να τρέχουν κατά μέσο όρο λίγο πάνω από 45 km/h, τα πράγματα θα γίνονταν μόνο πιο γρήγορα σε εκείνο το σημείο καθώς ο ανατολικός-δυτικός άνεμος παρείχε ώθηση για τους αναβάτες.

Μετά από τέσσερις ώρες αγώνα και λίγη πραγματική δράση, η μέση ταχύτητα έφτασε στα 44,2 χλμ/ώρα, μόλις ένα άγγιγμα πιο αργή από τη μέση ταχύτητα ρεκόρ των 45,8 χλμ/ώρα το 1990. Σίγουρα, ο ρυθμός ανέβηκε καθώς οι αναβάτες έτρεχαν κατά μήκος της παραλιακής οδού, με το peloton να μειώνει το κενό σε πέντε λεπτά καθώς πλησίαζαν το πρώτο του Capi.

Στον δεύτερο από τους λόφους, το Capo Cervo, το πλεονέκτημα της διαφοράς είχε πέσει στο 4:20, ενώ στο Capo Berta έπεσε στα τέσσερα λεπτά. Κατευθυνόμενοι στο Cervo, οι αποσχισμένοι αναβάτες άρχισαν να επιτίθενται ο ένας στον άλλο καθώς ο Zakharov και οι δύο Androni έμειναν πίσω με τον Eolo-Kometa να τραβάει μπροστά.

Στην κορυφή της ανάβασης, ο Conca είχε μια πτώση και επέστρεψε, ενώ στο peloton ο Tom Pidcock (Ineos Grenadiers) ήταν εκπληκτικά αποστασιοποιημένος, δείχνοντας στο τηλεοπτικό moto ότι είχε τελειώσει. Ο Conca τελείωσε για τα καλά λίγο μετά την κάθοδο, τραβήχτηκε και κατέβηκε υποφέροντας από σοβαρή κράμπα και άφησε τέσσερις άνδρες να οδηγήσουν τον αγώνα στο Cipressa, τρία λεπτά μακριά απο το peloton.

Δύο λεπτά ήταν η διαφορά καθώς έγινε το ξεκόλλημα με τον Cipressa με 27 χιλιόμετρα για να τρέξει. Οι Jumbo-Visma, Alpecin-Fenix, Ineos Grenadiers και Bahrain Victorious οδήγησαν το peloton στην ανάβαση, ενώ ο Peter Sagan (TotalEnergies) πάλευε πίσω αφού υπέστη ένα άτυχο μηχανικό πρόβλημα λίγα μόλις χιλιόμετρα νωρίτερα.

Μπροστά, ο Tonelli και ο Rivi ήταν οι τελευταίοι άνδρες που στάθηκαν καθώς η ομάδα των ΗΑΕ Emirates και η Jumbo-Visma σημείωσαν τρομακτικό ρυθμό στην ανάβαση, αποβάλλοντας τους σπρίντερ καθώς πήγαιναν. Στην κορυφή, 40 δευτερόλεπτα χώριζαν τους δύο δραπέτες και ένα πελοτόν με λιγότερους από 30 αναβάτες.

Ο Tonelli και ο Rivi επέζησαν μέχρι το Poggio, αλλά θα ζούσαν μόνο τα ανοίγματα πριν τους φτάσουν, η περιπέτειά τους τελείωσε μετά από ένα τεράστιο αγώνα 285 χιλιομέτρων.

Για άλλη μια φορά, η ομάδα των ΗΑΕ Emirates και η Jumbo-Visma πρωτοστάτησαν.

Ο Pogačar έκανε την πρώτη του κίνηση στο 8ο χιλιόμετρο για να ξεμακρύνει, γυρίζοντας για να βρει τον Van Aert και τον Van der Poel στον τροχό του πριν ξεκολλήσει ξανά μερικές εκατοντάδες μέτρα αργότερα. Πιο πίσω, ένα τρακάρισμα σε μια γωνία κράτησε ένα κομμάτι του γκρουπ, αφήνοντας περίπου 20 άνδρες μπροστά καθώς ο Pogačar και ο Roglič αντάλλαξαν επιταχύνσεις.

Ο Søren Kragh Andersen (Ομάδα DSM) πήδηξε λίγο πριν την κορυφή, οδηγώντας τον αγώνα πάνω από το Poggio με τους Van der Poel, Pogačar και Van Aert ακριβώς πίσω του και το υπόλοιπο του peloton να κλείνει. Ο Μοχόριτς βρήκε την ευκαιρία να επιδείξει τις υπέρτατες δεξιότητές του στην κατηφορική πορεία του αγώνα, ανοίγοντας ένα κενό από τους υπόλοιπους.

Έφτασε μόνος του στο flat finishing run, αλλά μόλις λίγα δευτερόλεπτα πριν  αν και φαινόταν ότι θα τον έπιανε μια συλλογικά δυνατή ομάδα καταδίωξης στα τελευταία χιλιόμετρα, αλλά η κίνηση γεφύρωσης δεν ήρθε ποτέ.
Ο Turgis έφτασε πιο κοντά, απομακρυνόμενος από την ομάδα καταδίωξης στο τελευταίο χιλιόμετρο, αλλά ο Γάλλος δεν κατάφερε να φτάσει εκεί. Τελικά, μετά από εξήμισι ώρες αγώνα, ήταν ο Σλοβένος που πήρε τη νίκη, έχοντας τον χρόνο να πανηγυρίσει καθώς πέρασε τη γραμμή.

Βρείτε όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ, το καλύτερο service αλλά και τις σωστές συμβουλές για το ποδήλατο σας στο κατάστημα μας!

Στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα orthopetalia.gr μπορείτε να βρείτε μια μεγάλη ποικιλία από ποδήλατα ΒΜΧ, Cyclocross, Fat bike, MTB, Ηλεκτρικά, Δρόμου, Trekking, Track-Πίστας, Παιδικό ποδήλατο, Σπαστό, Χρονομέτρου-Τριάθλου, Τρίκυκλο καθώς και μια μεγάλη ποικιλία από αξεσουάρ ποδηλάτου και ανταλλακτικά ποδηλάτου.

Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με το τηλεφωνικό μας κέντρο και να ζητήσετε πληροφορίες σχετικά με κάποιο προϊόν ή ακόμα και να σας προτείνουμε εμείς κάποιο κατάλληλο για την χρήση που το επιθυμείτε! Είμαστε στη διάθεση σας και θα χαρούμε πραγματικά να σας εξυπηρετήσουμε και να σας φέρουμε πιο κοντά στο κόσμο της ποδηλασίας!

Δείτε περισσότερα νέα γύρω απο το κόσμο του ποδηλάτου:

• Ολόκληρη η ΚΥΑ για το νέο κύκλο «Κινούμαι Ηλεκτρικά»

• Ηλεκτρικά ποδήλατα και δίκυκλα με επιδότηση από 800 έως 3.000 ευρώ προβλέπει το νέο «Κινούμαι Ηλεκτρικά»

• Πανελλήνιο Πρωτάθλημα CYCLO CROSS 2022

• Δημιούργησε το νέο σου Pinarello με τη νέα πλατφόρμα της εταιρείας MyWay!

• Matteo Trentin: Οι δρόμοι είναι «περισσότερο ζούγκλα παρά ένα κατάλληλο περιβάλλον προπόνησης»

• Οι αλλαγές στο νέο «Κινούμαι Ηλεκτρικά»

• Οι διεκδικητές του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος 2022 UCI Cyclo-cross